3 maja jest datą symboliczną w polskiej historii. To wstęp do opowieści o przełomowym dziele prawodawczym, pierwszej konstytucji w nowożytnej Europie i drugiej na świecie.
Przyjęta w 1791 roku na Sejmie Czteroletnim ustawa regulowała ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a podstawę jej konstrukcji ustrojowej wyrażało zawarte w artykule V przekonanie, że ,, wszelka władza w społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu". Niosła gwarancję swobód obywatelskich, tradycje chrześcijańskie, tolerancję i wartości Oświecenia. Była dokumentem stanowiącym dowód głębokiego patriotyzmu oraz zrozumienia spraw obywatelskich i społecznych. Dawała Polakom nadzieję na poprawę bardzo złej sytuacji kraju na arenie międzynarodowej oraz wzmocnienie skłóconego i podzielonego społeczeństwa.
Obowiązywała zaledwie przez 14 miesięcy i jej reformy nie zostały do końca wdrożone. Stała się jednak dziełem tworzącym późniejszą tożsamość suwerennego narodu chcącego zachować niezależność państwową.
Święto Narodowe Trzeciego Mają zostało ustanowione w 1919 roku i ponownie w 1990 roku. Od 2007 roku 3 maja jest również Świętem Narodowym Litwy.